20 tips voor ouders van kinderen met verlatingsangst

20 tips voor ouders met kinderen met verlatingsangst

Als je een kind hebt dat last heeft van verlatingsangst en telkens nerveus of angstig wordt als je het even alleen wil laten, dan is dit doorgaans een normaal deel in het groeiproces van je kind is. Het huilen, de driftbuien en de aanhankelijkheid tijdens de vroege jaren van je kind zijn gezonde reacties op het verlaten. Dit komt het vaakst voor bij kinderen tussen de leeftijd van één en vier jaar, maar de intensiteit kan variëren.

Volhouden, begrijpen en overlevingsstrategieën aanwenden zijn de beste manieren om deze stressvolle periodes te overleven.

Het is pas als je kind bepaalde zaken niet meer wil doen, zoals naar school gaan of bepaalde hobby’s of naschoolse activiteiten, dat je je zorgen moet beginnen maken.

Als je je zorgen maakt over de verlatingsangst van je kind, dan kan je hier enkele tips lezen die je kunnen helpen om de situatie te verlichten. Onthoud dat volhouden en geduld de sleutels tot succes zijn. Laat ook nooit je frustratie zien aan je kind.

Probeer bij te leren over verlatingsangst. Dit lezen, is al een goede start. Begrijpen wat je kind moet doorstaan, zal je helpen sympathie opbrengen.
Daarbij hoort ook dat je de tijd neemt om te luisteren naar je kind. Respecteer zijn/haar gevoelens. Je kind zal zich veiliger voelen bij jou en sneller over z’n zorgen en problemen praten. Het kan enorm deugd doen als er écht geluisterd wordt.
Als je kind er niet echt over wil praten, probeer dan een manier te vinden om ze aan te moedigen dat toch te doen. Herinner je kind er voorzichtig aan dat het zo goed ging toen je de laatste keer wegging.
Probeer je kind eraan te laten wennen om alleen te zijn, of zonder jou te zijn. Als er af en toe iemand langskomt om een oogje in het zeil te houden, dan kan je kind langzaam wennen. Je kan dit starten met een paar minuten per keer, en de periode telkens wat verlengen.
Als het mogelijk is, laat je kind dan in zijn vertrouwde omgeving. De verlatingsangst zal verminderen als alles is vertrouwd en normaal is. Laat de babysitter naar jouw huis komen.
Als je je kind ergens afzet, en het voelt zich minder angstig als mama dat doet in plaats van papa of omgekeerd, probeer daar dan in mee te gaan.
Zorg ervoor dat er niet teveel verschillende mensen voor je kind zorgen.
Kinderen appreciëren routines en voorspelbaarheid, dus laat ze het op voorhand weten als er een verandering zal zijn in de planning. Laat ze misschien helpen om het planningsprobleem op te lossen. Als je kind dat niet kan, biedt het dan wat mogelijkheden aan, dan zie je wat het verkiest. Probeer hen actief te betrekken.
Vermijd dat je kind hongerig of moe is, als je het ergens moet achterlaten. Anders zal het de angstgevoelens alleen versterken.
Laat je kind niet kijken naar TV of gewelddadige video games als je afwezig bent. Dit kan de angstgevoelens vergroten.
Wees heel specifiek over wanneer zoon of dochterlief je terug zal zien. “Ik ben terug nadat je je melk hebt gehad.” Of “Nog twee keer slapen en dan ben ik terug.” Dat werkt beter dan om 15u of binnen twee dagen.
Zorg dat je een ritueel hebt bij het afscheid nemen. Dit kan heel simpel zijn, een kusje, wuiven en een paar woordjes die je altijd zegt, maar ze zullen je kind geruststellen. Houd het wel simpel. Zeg gewoon dat je vertrekt, houd je aan jullie ‘ritueel’, en ga dan weg.
Als je je kind ergens afzet en het gaat door het lint, probeer dan kalm te blijven.
Heeft jouw kind verlatingsangst op school, laat dan lieve boodschappen. Bijvoorbeeld in de boekentas of brooddoos.
Wanneer je je kind ergens achterlaat, geef het dan jouw onverdeelde aandacht. Wees lief en zorg voor affectie. Wees dan snel en blij bij het afscheid nemen, ongeacht of je kind smeekt zodat je zou blijven.
Wees altijd positief. Geef complimenten bij iedere stap vooruit.
Wanneer je met lof strooit, wees dan heel specifiek. Dit helpt om het zelfvertrouwen van je kind te versterken. Gebruik beschrijvende zinnen als “Ik vond het echt goed dat je je speeltjes opruimde. Je bent heel behulpzaam.” Dat is veel beter dan “Goed gedaan” of “Je bent flink.”
Als je jouw kind iets belooft, houd je er dan aan. Je kind wil je vertrouwen, dat vertrouwen kan dus groeien als je je beloftes nakomt.
Geef nooit toe. Draai je nooit om en ga niet terug als je kind begint te huilen en tieren, dit zal het kind doen denken dat het daarmee iets wint. Jij bent de volwassene, jij moet rustig blijven en de baas blijven over de situatie.
Bepaal regels en trek grenzen. Kinderen kunnen daar soms de kantjes van aflopen, maar onderzoek heeft aangetoond dat ze dat toch appreciëren. Natuurlijk moet je je kind altijd verzekeren dat je om hen geeft en hun gevoelens apprecieert. Maar jij bepaalt de regels in het huishouden om je kind veilig te houden, en die moeten gevolgd worden.

Gecreëerd door Tom Vermeersch (bio)

Tom Vermeersch is een gecertificeerde psycholoog en Bachbloesemexpert met meer dan 30 jaar ervaring.

Andere artikelen

Waarom het nooit te laat is te veranderen

Mensen denken altijd: zo ben ik gewoon. Ik ben niet goed in ‘X’, dat is gewoon hoe ik ben. Enkele redenen waarom het nooit te laat is te veranderen.

7 verrassende redenen waarom je depressief bent

Wat veroorzaakt depressies? Ontdek hier 7 verrassende redenen waarom je depressief bent!

Thuis met een depressie

Wie het slachtoffer wordt van een depressie wordt doorgaans thuis gezet. Zeker wanneer de oorzaak van de depressie op de werkvloer moet gezocht worden, opteert men er voor om de patiënt thuis te laten. Maar meer en meer begint men zich af te vragen of dit wel de ideale oplossing is.

Feit of fictie? Is het echt gezond?

Er zijn te veel tegenstrijdige berichten rond gezondheidsadvies. Het zorgt voor te veel verwarring. Het ene jaar is boter slecht voor je, en margarine beter. Het jaar erop is het omgekeerd. Het ene artikel spreekt over een te zware belasting van je gewrichten bij het joggen; het andere artikel zegt dat het goed voor je is omdat het je botten versterkt.

Tips om je negatieve aspecten in balans te brengen

Iedereen is uniek, zelfs in hun eigen slechte gewoontes of negatieve karaktereigenschappen. Hier zijn tips om je negatieve aspecten in balans te brengen!

Langer werken… maar hoe? Steeds meer langdurig ziek...

Het gespreksonderwerp dat de laatste tijd op de werkvloer heel vaak wordt aangesneden, is ongetwijfeld de pensioenleeftijd die behoorlijk is opgetrokken. Dat we langer moeten werken, daar is quasi iedereen van overtuigd. Maar of we het zien zitten om langer te werken op de manier zoals we nu bezig zijn, is een ander paar mouwen.

Hoe help ik mijn kind zijn dromen te verwezenlijken

De verbeelding van kinderen kent geen limiet en hun dromen zijn een mix van hoop en fantasie, de werkelijkheid en magische wereld, het onmogelijke en haalbare.

5 tips om het einde van de winter dragelijk te maken!

De winter loopt op zijn einde en we snakken allemaal naar die langverwachte zonnestralen. Waar blijven die heerlijke lentedagen, de verlengde weekends en de lange zomeravonden toch! De vermoeidheid slaat bij ons allemaal toe en we kunnen niet wachten tot de winter over is.

Hoe irrationele angsten verslaan

Irrationele angsten lijken soms overweldigend, en ze hebben impact op elk aspect uit je leven. Leer hoe je je angsten en zorgen kan verslaan en terug de controle kan overnemen.

Wat doe je als de passie in je relatie is verdwenen?

Waarom voel je vlinders aan het begin van een nieuwe romance, en hoe kun je de vlam in een langdurige relatie brandend houden als de eerste vonk begint te vervagen? Aan het begin van een nieuwe relatie ben je echt helemaal in de wolken met dat ‘first-date’ vlindergevoel in je buik.

20 tips voor ouders van kinderen met verlatingsangst

Volhouden, begrijpen en overlevingsstrategieën aanwenden zijn de beste manieren om deze stressvolle periodes te overleven.

Het is pas als je kind bepaalde zaken niet meer wil doen, zoals naar school gaan of bepaalde hobby’s of naschoolse activiteiten, dat je je zorgen moet beginnen maken.

Probeer bij te leren over verlatingsangst. Dit lezen, is al een goede start. Begrijpen wat je kind moet doorstaan, zal je helpen sympathie opbrengen.
Daarbij hoort ook dat je de tijd neemt om te luisteren naar je kind. Respecteer zijn/haar gevoelens. Je kind zal zich veiliger voelen bij jou en sneller over z’n zorgen en problemen praten. Het kan enorm deugd doen als er écht geluisterd wordt.
Als je kind er niet echt over wil praten, probeer dan een manier te vinden om ze aan te moedigen dat toch te doen. Herinner je kind er voorzichtig aan dat het zo goed ging toen je de laatste keer wegging.
Probeer je kind eraan te laten wennen om alleen te zijn, of zonder jou te zijn. Als er af en toe iemand langskomt om een oogje in het zeil te houden, dan kan je kind langzaam wennen. Je kan dit starten met een paar minuten per keer, en de periode telkens wat verlengen.
Als het mogelijk is, laat je kind dan in zijn vertrouwde omgeving. De verlatingsangst zal verminderen als alles is vertrouwd en normaal is. Laat de babysitter naar jouw huis komen.
Als je je kind ergens afzet, en het voelt zich minder angstig als mama dat doet in plaats van papa of omgekeerd, probeer daar dan in mee te gaan.
Zorg ervoor dat er niet teveel verschillende mensen voor je kind zorgen.
Kinderen appreciëren routines en voorspelbaarheid, dus laat ze het op voorhand weten als er een verandering zal zijn in de planning. Laat ze misschien helpen om het planningsprobleem op te lossen. Als je kind dat niet kan, biedt het dan wat mogelijkheden aan, dan zie je wat het verkiest. Probeer hen actief te betrekken.
Vermijd dat je kind hongerig of moe is, als je het ergens moet achterlaten. Anders zal het de angstgevoelens alleen versterken.
Laat je kind niet kijken naar TV of gewelddadige video games als je afwezig bent. Dit kan de angstgevoelens vergroten.
Wees heel specifiek over wanneer zoon of dochterlief je terug zal zien. “Ik ben terug nadat je je melk hebt gehad.” Of “Nog twee keer slapen en dan ben ik terug.” Dat werkt beter dan om 15u of binnen twee dagen.
Zorg dat je een ritueel hebt bij het afscheid nemen. Dit kan heel simpel zijn, een kusje, wuiven en een paar woordjes die je altijd zegt, maar ze zullen je kind geruststellen. Houd het wel simpel. Zeg gewoon dat je vertrekt, houd je aan jullie ‘ritueel’, en ga dan weg.
Als je je kind ergens afzet en het gaat door het lint, probeer dan kalm te blijven.
Heeft jouw kind verlatingsangst op school, laat dan lieve boodschappen. Bijvoorbeeld in de boekentas of brooddoos.
Wanneer je je kind ergens achterlaat, geef het dan jouw onverdeelde aandacht. Wees lief en zorg voor affectie. Wees dan snel en blij bij het afscheid nemen, ongeacht of je kind smeekt zodat je zou blijven.
Wees altijd positief. Geef complimenten bij iedere stap vooruit.
Wanneer je met lof strooit, wees dan heel specifiek. Dit helpt om het zelfvertrouwen van je kind te versterken. Gebruik beschrijvende zinnen als “Ik vond het echt goed dat je je speeltjes opruimde. Je bent heel behulpzaam.” Dat is veel beter dan “Goed gedaan” of “Je bent flink.”
Als je jouw kind iets belooft, houd je er dan aan. Je kind wil je vertrouwen, dat vertrouwen kan dus groeien als je je beloftes nakomt.
Geef nooit toe. Draai je nooit om en ga niet terug als je kind begint te huilen en tieren, dit zal het kind doen denken dat het daarmee iets wint. Jij bent de volwassene, jij moet rustig blijven en de baas blijven over de situatie.
Bepaal regels en trek grenzen. Kinderen kunnen daar soms de kantjes van aflopen, maar onderzoek heeft aangetoond dat ze dat toch appreciëren. Natuurlijk moet je je kind altijd verzekeren dat je om hen geeft en hun gevoelens apprecieert. Maar jij bepaalt de regels in het huishouden om je kind veilig te houden, en die moeten gevolgd worden.